Ptak o smukłej sylwetce i długim klinowatym ogonie, który swym wyglądem bardzo przypomina ptaka szponiastego – Krogulca.

Naukowcy udowodnili, że rolnicy w miejscach, gdzie Kukułki „kukają” dłużej w czasie swoich popisów wokalnych… żyją dłużej! Tam, gdzie słychać Kukułkę, żyje także więcej ptaków. I wszystko stało się jasne: życie w sąsiedztwie przyrody i większa jej różnorodność powoduje, że żyjemy dłużej – i lepiej!

W ludowych wierzeniach Kukułka z jednej strony uchodziła za symbol wiosny i miłości, z drugiej zaś za wcielenie podstępu, lenistwa i nieodpowiedzialnego rodzicielstwa.

Kukułka słynie ze zwyczaju podrzucania swych jaj do gniazd ptaków wróblowatych (pasożytnictwo lęgowe). Znanych jest około 200 gatunków ptaków oszukanych przez kukułkę, np.: Pliszka Siwa, Świergotek Drzewny, Piegża, Gąsiorek, Pleszka, Kopciuszek, Trzciniak i Trzcinniczek. Zniesione jajo jest nieco większe, ale swym ubarwieniem łudząco podobne do jaj gospodarzy, stąd wiele ptaków daje się nabrać. Pisklę Kukułki rozwija się w jaju bardzo szybko, a po wykluciu nie toleruje towarzystwa. Usuwa więc szybko z gniazda pozostałe jaja (lub rodzeństwo), dzięki czemu może mieć na wyłączność uwagę rodziców i przede wszystkim całość jedzenia, które będą oni pracowicie zdobywać dla wiecznie głodnego intruza.

Kukułki odżywiają się owadami. Upodobały sobie w szczególności owłosione gąsienice motyli, których najczęściej unikają inne ptaki, dlatego uznawane są za sprzymierzeńca w walce z tzw. „szkodnikami”.

Kukułka to gatunek wędrowny. Jej liczebność w Polsce szacuje się na 150-200 tys. par.