Mimo, że jest niewiele większy od Wróbla, Gąsiorek jest prawdziwym ptasim rozbójnikiem. I taki też jest jego wygląd. Samiec ma czarną maskę na popielatej głowie i rdzawo-brązowy wierzch ciała. Samica z wierzchu jest brązowa z łuskowanym wzorem na spodzie ciała. Duży, mocny, haczykowato zakończony dziób pozwala mu uśmiercać ofiary niewiele mniejsze od siebie. Nawet jego nazwa łacińska wskazuje na jego „morderczy” charakter, gdyż oznacza „drapieżnego rzeźnika”.

Często przesiaduje na odkrytej czatowni, skąd obserwuje okolicę, wypatrując zdobyczy. Nadmiar upolowanych ofiar gromadzi w spiżarniach. Nabija je na kolce i ciernie drzew i krzewów.

Doskonale znana jest jego słabość do Jarzębatek i nie chodzi tu o walory smakowe. Oba te gatunki chętnie gnieżdżą się obok siebie, ale w tym wypadku Gąsiorki nie robią im krzywdy. Chodzi o ochronę przed drapieżnikami. Gąsiorki mimo swojego buńczucznego charakteru polegają w tej materii na pokrzewkach, które bardziej angażują się w obronę miejsca lęgu, aniżeli agresywne dzierzby.

Migrant dalekodystansowy. W zachodniej Europie rzadki i ginący, w naszym kraju ciągle jeszcze dość liczny. W Polsce gnieździ się od 740 tys. do 1,1 mln par.