Podobny do przepiórki, ale znacznie większy i masywniejszy. Jego sylwetka wielu ornitologom kojarzy się z małym … dinozaurem. Wszystko za sprawą mocnej budowy, potężnych nóg i krótkiego, silnego dzioba.

Skryty i tajemniczy. Aktywny głównie nocą. Większości ludziom znany wyłącznie ze swojego charakterystycznego głosu, słyszanego w maju i czerwcu – donośnego, dwusylabowego terkotu „der-der”, od którego wzięła się jego polska nazwa. Ma on niebywałą siłę. Pomiary dokonane przez naukowców z odległości 30 cm wykazały natężenie 120 decybeli czyli tyle, co silnik ciężarówki. Każdej nocy Derkacz może wydać z siebie nawet 20 tys. „derknięć”!

Zasiedla bujne, wilgotne łąki z kępami krzewów, turzycowiska, zasiewy koniczyny, pola uprawne. Żywi się przeważnie owadami i pajęczakami zbieranymi z ziemi i z roślinności.